ΜΑΚΙΓΙΑΖ – ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ
Το μακιγιάζ και η περιποίηση του προσώπου αποτελούν σημαντικά στοιχεία της καθημερινότητας κάθε γυναίκας, γι’ αυτό και η συγκεκριμένη εξειδίκευση είναι απαραίτητη σε κάθε επαγγελματία του χώρου. Οι απαιτήσεις της σύγχρονης γυναίκας είναι εξαιρετικά υψηλές, ενώ το κατάλληλο μακιγιάζ προϋποθέτει άριστη γνώση των χρωμάτων και των φωτοσκιάσεων.
Στη Σχολή μας λειτουργούν ταχύρρυθμα τμήματα τριών μηνών, που περιλαμβάνουν τόσο θεωρητική κατάρτιση, όσο και πρακτική εξάσκηση. Συνολικά, ο χρόνος φοίτησης είναι 36 ώρες, που «μοιράζονται» σε 12 μαθήματα των τριών ωρών.
Αναλυτικά, διδάσκονται:
- Μακιγιάζ Ημέρας
Βραδινό - Νυφικό Μακιγιάζ
- Θεατρικό Μακιγιάζ
- Μακιγιάζ Επιδείξεων
- Διορθώσεις Μακιγιάζ σε πρόσωπο, μάτια, χείλη
- Ντεμακιγιάζ
- Καθαρισμός δέρματος προσώπου με ατμό και αφαίρεση στιγμάτων
- Μασάζ Προσώπου & Λαιμού – Μάσκα Προσώπου
- Βαθύς καθαρισμός (Peeling)
Μια σύντομη ιστορία του μακιγιάζ
Η ιστορία του μακιγιάζ ξεκινάει χιλιάδες χρόνια πριν και, στην πορεία της, καθορίζεται από τις εκάστοτε αισθητικές και πολιτισμικές πεποιθήσεις κάθε κοινωνίας και κάθε εποχής. Τα πρώτα αρχαιολογικά στοιχεία για το βάψιμο του προσώπου έρχονται από την αρχαία Αίγυπτο και τη βασίλισσα Νεφερτίτη. Στις ινδιάνικες φυλές της Αμερικής, κάθε φυλή έχει δικό της τρόπο βαψίματος, ενώ ιδιαίτερη θέση έχει το βάψιμο του προσώπου και στον ινδικό πολιτισμό, αποτελώντας μέρος θρησκευτικών τελετουργιών και του χορού.
Στην αρχαία Ελλάδα, αλλά και στην αρχαία Ρώμη, οι γυναίκες βάζουν στο πρόσωπό τους άσπρη σκόνη μολύβδου και κιμωλία, για να φωτίζουν τον τόνο του δέρματός τους. Αλλά και στη μακρινή Ιαπωνία, το παραδοσιακό μακιγιάζ της γκέισας αποτελείται από μια παχιά λευκή βάση, με κόκκινο κραγιόν.
Στα χρόνια του Μεσαίωνα, το «χλωμό» δέρμα υποδηλώνει την ανώτερη κοινωνική τάξη, γι’ αυτό και οι γυναίκες της τάξεων αυτών φορούν άσπρη πούδρα. Η συνήθεια αυτή συνεχίζεται και το 17ο αιώνα, ενώ τον 18ο αιώνα η χρήση της πούδρας αυτής «εξαπλώνεται» και στους άντρες. Ωστόσο, το «make-up» απαγορεύεται στα τέλη του 18ου αιώνα, καθώς συνδέεται με τη «χαλαρότητα των ηθών» και, πλέον, γίνεται αποδεκτό μόνο για τους ηθοποιούς.
Οι ρίζες του σύγχρονου make-up βρίσκονται στον ηθοποιό του θεάτρου Carl Baudin από τη Γερμανία, ο οποίος, στην προσπάθειά του να καλύψει την ένωση μεταξύ της περούκας και του μετώπου του, φτιάχνει μια κρέμα από ψευδάργυρο, ώχρα και λαρδί, που στην πορεία γίνεται ιδιαίτερα δημοφιλής. Τέλος, το πρώτο εμπορικό make-up είναι προϊόν της Max-Factor και δημιουργείται, αρχικά, για κινηματογραφική χρήση